بیماری های کودکان
به این علت که سیستم ایمنی کودکان کامل نیست و از طرفی بچه‌ها اغلب در محیط‌هایی همچون کلاس‌های درس و اتوبوس مدرسه در مجاورت یکدیگر هستند، انتقال بیماری‌های مسری و واگیردار بین آن‌ها بسیار محتمل است. بیماری‌های واگیردار اغلب از گسترش باکتری‌ها (همچون باکتری ایجادکنندۀ تب مخملک) یا ویروس‌ها (همچون آبله مرغان، سرخک، بیماری دست، پا، دهان و …) ناشی می‌شوند. انتقال بیماری از طریق بزاق یا مخاط دهان به ویژه هنگام سرفه یا عطسه کردن صورت می‌گیرد. همچنین ممکن است بیماری‌های واگیردار از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده و یا حتی به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی منتقل شود، همان طور که در آلودگی توسط حشرات (مانند گال) و یا عفونت قارچی ایجاد می‌شود. بسیاری از بیماری‌های دوران کودکی، پس از ابتلا، منجر به مصونیت مادام‌العمر می‌شوند اما این مسئله همیشه صادق نیست. واکسیناسیون نیز می‌تواند نسبت به برخی بیماری‌ها ایمنی ایجاد کند اما متأسفانه، بسیاری از این بیماری‌ها پیش از آنکه کودک هر گونه علائمی از بیماری را نشان دهد، به شدت مسری هستند و به احتمال زیاد به سایر کودکان منتقل می‌شوند. برخی بیماری‌های شایع در کودکان همراه با علائم بیماری، روش‌های درمان و دیگر اطلاعات در ادامه توضیح داده شده است.
واکسیناسیون کودکان
ایمن‌سازی (واکسیناسیون) از ما در برابر بیماری‌های جدی حفاظت کرده و از سرایت این بیماری‌ها به دیگران نیز جلوگیری می‌کند. نوزادان با محافظت در برابر بیماری‌های خاص به دنیا می‌آیند زیرا آنتی‌بادی‌های مادر از طریق جفت به نوزاد منتقل می‌شود. پس از تولد نیز نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند از آنتی‌بادی‌های بیشتری که در شیر مادر وجود دارد، بهره‌مند می‌شوند. اما در هر دو مورد، این حفاظت موقتی است. واکسیناسیون راهی برای ایجاد ایمنی نسبت به بیماری‌های خاص با تزریق مقدار کمی از میکروارگانیسم‌های ضعیف یا کشته شده است. میکروارگانیسم‌ها می‌توانند ویروس یا باکتری باشند. واکسن‌ها سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند تا چنانچه عفونت واقعی وجود داشته باشد بتواند از خود واکنش نشان دهد. به این ترتیب که سیستم ایمنی بدن، عفونت جزئی ناشی از واکسن را از بین می‌برد و میکروارگانیسم مورد نظر را به خاطر می‌سپارد تا زمانی که بعدها وارد بدن شد بتواند به سرعت واکنش نشان داده و آن را از بین ببرد.
رشد کودکان
اولین سال زندگی، زمان تغییرات شگفت‌انگیزی است که در آن نوزادان به طور متوسط حدود 25 سانتیمتر رشد قدی می‌کنند و سه برابر وزن زمان تولد خود را خواهند داشت اما در سال‌های بعد، این نرخ رشد ادامه نخواهد یافت. پس از یک سال، رشد یک کودک به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد و قبل از 2 سالگی، رشد قدی معمولاً با یک روند به نسبت ثابت (تقریباً 6 سانتیمتر در هر سال تا دوره نوجوانی) ادامه می‌یابد. با این وجود، هیچ کودکی در دوران کودکی خود با یک سرعت کاملاً ثابت رشد نمی‌کند. پس از هفته‌ها یا ماه‌ها رشد آهسته‌تر در بسیاری از کودکان، مقدار کمی «جهش در رشد» اتفاق می‌افتد. در واقع کودکان در طول فصل بهار نسبت به دیگر ایام سال کمی سریع‌تر رشد می‌کنند. در زمان بلوغ، معمولاً بین 8 تا 13 سالگی در دختران و 10 تا 15 سالگی در پسران، یک جهش رشد بزرگتر اتفاق می‌افتد. دوره بلوغ حدود 2 الی 5 سال طول می‌کشد. این جهش رشد مربوط به رشد جنسی است که شامل رشد موهای زیر بغل و ناحیه تناسلی، رشد اندام‌های جنسی و در دختران شروع عادت ماهانه است. پیش از 15 سالگی برای دختران و 16 یا 17 سالگی برای پسران، برای بیشتر آن‌ها رشد دوره بلوغ به پایان رسیده و آن‌ها به بلوغ فیزیکی رسیده‌اند.
تغذیه کودکان
برنامه تغذیه کودکان بر اساس همان اصول تغذیه افراد بزرگسال است. همه افراد به انواع مواد غذایی همچون ویتامین‌ها، مواد معدنی، کربوهیدرات‌ها، پروتئین و چربی نیاز دارند. مسئله‌ای که در تغذیه کودکان متفاوت است، مقدار مواد غذایی است که در سنین مختلف نیاز خواهند داشت. یک رژیم غذایی سالم به کودکان کمک می‌کند که رشد مناسبی داشته باشند و ذهنشان برای یادگیری آماده شود. همچنین یک رژیم سالم و مغذی مانع از چاقی شدید و بیماری‌های مرتبط با افزایش وزن همچون دیابت می‌شود.